॥ ఋగ్వేదోక్తం దేవీసూక్తమ్ ॥
॥ వినియోగః ॥
ఓం అహమిత్యష్టర్చస్య సూక్తస్య వాగామ్భృణీ
ఋషిః,
సచ్చిత్సుఖాత్మకః
సర్వగతః పరమాత్మా దేవతా,
ద్వితీయాయా ౠచో జగతీ,
శిష్టానాం త్రిష్టుప్ ఛన్దః,
దేవీమాహాత్మ్యపాఠే
వినియోగః।*
॥ ధ్యానమ్ ॥
ఓం సింహస్థా శశిశేఖరా
మరకతప్రఖ్యైశ్చతుర్భిర్భుజైః
శఙ్ఖం చక్రధనుఃశరాంశ్చ దధతీ నేత్రైస్త్రిభిః
శోభితా।
ఆముక్తాఙ్గదహారకఙ్కణరణత్కాఞ్చీరణన్నూపురా
దుర్గా దుర్గతిహారిణీ భవతు నో రత్నోల్లసత్కుణ్డలా॥*
॥ దేవీసూక్తమ్* ॥
ఓం అహం రుద్రేభిర్వసుభిశ్చరామ్యహమాదిత్యైరుత
విశ్వదేవైః।
అహం మిత్రావరుణోభా బిభర్మ్యహమిన్ద్రాగ్నీ అహమశ్వినోభా॥1॥
అహం సోమమాహనసం బిభర్మ్యహం త్వష్టారముత
పూషణం భగమ్।
అహం దధామి ద్రవిణం
హవిష్మతే సుప్రావ్యే యజమానాయ
సున్వతే॥2॥
అహం రాష్ట్రీ సంగమనీ
వసూనాం చికితుషీ ప్రథమా
యజ్ఞియానామ్।
తాం భా దేవా
వ్యదధుః పురుత్రా భూరిస్థాత్రాం
భూర్య్యావేశయన్తీమ్॥3॥
మయా సో అన్నమత్తి
యో విపశ్యతి
యః ప్రాణితి
య ఈం
శృణోత్యుక్తమ్।
అమన్తవో మాం త
ఉప క్షియన్తి
శ్రుధి శ్రుత శ్రద్ధివం
తే వదామి॥4॥
అహమేవ స్వయమిదం వదామి
జుష్టం దేవేభిరుత మానుషేభిః।
యం కామయే తం
తముగ్రం కృణోమి తం బ్రహ్మాణం తమృషిం తం సుమేధామ్॥5॥
అహం రుద్రాయ ధనురా
తనోమి బ్రహ్మద్విషే శరవే
హన్తవా ఉ।
అహం జనాయ సమదం
కృణోమ్యహం ద్యావాపృథివీ ఆ
వివేశ॥6॥
అహం సువే పితరమస్య
మూర్ధన్మమ యోనిరప్స్వన్తః సముద్రే।
తతో వి తిష్ఠే
భువనాను విశ్వో-తామూం
ద్యాం వర్ష్మణోప స్పృశామి॥7॥
అహమేవ వాత ఇవ
ప్రవామ్యారభమాణా భువనాని విశ్వా।
పరో దివా పర
ఏనా పృథివ్యైతావతీ మహినా
సంబభూవ*॥8॥
॥ ఇతి ఋగ్వేదోక్తం
దేవీసూక్తమ్ సమాప్తం ॥
Comments
Post a Comment