Durga Saptashati is a Hindu religious text describing the victory of the goddess Durga over the demon Mahishasura. Durga Saptashati is also known as the Devi Mahatmyam, Chandi Patha (चण्डीपाठः) and contains 700 verses, arranged into 13 chapters.
The fourth chapter of Durga Saptashati is
based on "Devi Stuti".
॥ శ్రీదుర్గాసప్తశతీ - చతుర్థోఽధ్యాయః ॥
The praise of the Goddess by Indra and the other gods.
॥ ధ్యానమ్ ॥
ఓం కాలాభ్రాభాం కటాక్షైరరికులభయదాం మౌలిబద్ధేన్దురేఖాం
శడ్ఖం చక్రం కృపాణం
త్రిశిఖమపి కరైరుద్వహన్తీం త్రినేత్రామ్।
సింహస్కన్ధాధిరూఢాం
త్రిభువనమఖిలం తేజసా పూరయన్తీం
ధ్యాయేద్ దుర్గాం జయాఖ్యాం
త్రిదశపరివృతాం సేవితాం సిద్ధికామైః॥
"ఓం"
ఋషిరువాచ*॥1॥
శక్రాదయః సురగణా నిహతేఽతివీర్యే
తస్మిన్దురాత్మని
సురారిబలే చ దేవ్యా।
తాం తుష్టువుః ప్రణతినమ్రశిరోధరాంసా
వాగ్భిః ప్రహర్షపులకోద్గమచారుదేహాః॥2॥
దేవ్యా యయా తతమిదం
జగదాత్మశక్త్యా
నిశ్శేషదేవగణశక్తిసమూహమూర్త్యా।
తామమ్బికామఖిలదేవమహర్షిపూజ్యాం
భక్త్యా నతాః స్మ
విదధాతు శుభాని సా నః॥3॥
యస్యాః ప్రభావమతులం భగవాననన్తో
బ్రహ్మా హరశ్చ న
హి వక్తుమలం
బలం చ।
సా చణ్డికాఖిలజగత్పరిపాలనాయ
నాశాయ చాశుభభయస్య మతిం కరోతు॥4॥
యా శ్రీః స్వయం
సుకృతినాం భవనేష్వలక్ష్మీః
పాపాత్మనాం కృతధియాం హృదయేషు
బుద్ధిః।
శ్రద్ధా సతాం కులజనప్రభవస్య
లజ్జా
తాం త్వాం నతాః
స్మ పరిపాలయ దేవి
విశ్వమ్॥5॥
కిం వర్ణయామ తవ
రూపమచిన్త్యమేతత్
కిం చాతివీర్యమసురక్షయకారి భూరి।
కిం చాహవేషు చరితాని
తవాద్భుతాని
సర్వేషు దేవ్యసురదేవగణాదికేషు॥6॥
హేతుః సమస్తజగతాం త్రిగుణాపి దోషైర్న
జ్ఞాయసే హరిహరాదిభిరప్యపారా।
సర్వాశ్రయాఖిలమిదం
జగదంశభూత-
మవ్యాకృతా హి పరమా
ప్రకృతిస్త్వమాద్యా॥7॥
యస్యాః సమస్తసురతా సముదీరణేన
తృప్తిం ప్రయాతి సకలేషు
మఖేషు దేవి।
స్వాహాసి వై పితృగణస్య
చ తృప్తిహేతు-
రుచ్చార్యసే త్వమత ఏవ
జనైః స్వధా చ॥8॥
యా ముక్తిహేతురవిచిన్త్యమహావ్రతా త్వ*-
మభ్యస్యసే సునియతేన్ద్రియతత్త్వసారైః।
మోక్షార్థిభిర్మునిభిరస్తసమస్తదోషై-
ర్విద్యాసి సా భగవతీ
పరమా హి దేవి॥9॥
శబ్దాత్మికా సువిమలర్గ్యజుషాం నిధాన-
ముద్గీథరమ్యపదపాఠవతాం
చ సామ్నామ్।
దేవీ త్రయీ భగవతీ
భవభావనాయ
వార్తా చ సర్వజగతాం
పరమార్తిహన్త్రీ॥10॥
మేధాసి దేవి విదితాఖిలశాస్త్రసారా
దుర్గాసి దుర్గభవసాగరనౌరసఙ్గా।
శ్రీః కైటభారిహృదయైకకృతాధివాసా
గౌరీ త్వమేవ శశిమౌలికృతప్రతిష్ఠా॥11॥
ఈషత్సహాసమమలం పరిపూర్ణచన్ద్ర-
బిమ్బానుకారి కనకోత్తమకాన్తికాన్తమ్।
అత్యద్భుతం ప్రహృతమాత్తరుషా తథాపి
వక్త్రం విలోక్య సహసా
మహిషాసురేణ॥12॥
దృష్ట్వా తు దేవి
కుపితం భ్రుకుటీకరాల-
ముద్యచ్ఛశాఙ్కసదృశచ్ఛవి
యన్న సద్యః।
ప్రాణాన్ముమోచ మహిషస్తదతీవ చిత్రం
కైర్జీవ్యతే హి కుపితాన్తకదర్శనేన॥13॥
దేవి ప్రసీద పరమా
భవతీ భవాయ
సద్యో వినాశయసి కోపవతీ
కులాని।
విజ్ఞాతమేతదధునైవ
యదస్తమేత-
న్నీతం బలం సువిపులం
మహిషాసురస్య॥14॥
తే సమ్మతా జనపదేషు
ధనాని తేషాం
తేషాం యశాంసి న
చ సీదతి
ధర్మవర్గః।
ధన్యాస్త ఏవ నిభృతాత్మజభృత్యదారా
యేషాం సదాభ్యుదయదా భవతీ ప్రసన్నా॥15॥
ధర్మ్యాణి దేవి సకలాని
సదైవ కర్మా-
ణ్యత్యాదృతః ప్రతిదినం సుకృతీ కరోతి।
స్వర్గం ప్రయాతి చ
తతో భవతీప్రసాదా-
ల్లోకత్రయేఽపి ఫలదా నను
దేవి తేన॥16॥
దుర్గే స్మృతా హరసి
భీతిమశేషజన్తోః
స్వస్థైః స్మృతా మతిమతీవ
శుభాం దదాసి।
దారిద్ర్యదుఃఖభయహారిణి
కా త్వదన్యా
సర్వోపకారకరణాయ
సదాఽఽర్ద్రచిత్తా॥17॥
ఏభిర్హతైర్జగదుపైతి
సుఖం తథైతే
కుర్వన్తు నామ నరకాయ
చిరాయ పాపమ్।
సఙ్గ్రామమృత్యుమధిగమ్య
దివం ప్రయాన్తు
మత్వేతి నూనమహితాన్ వినిహంసి దేవి॥18॥
దృష్ట్వైవ కిం న
భవతీ ప్రకరోతి భస్మ
సర్వాసురానరిషు
యత్ప్రహిణోషి శస్త్రమ్।
లోకాన్ ప్రయాన్తు రిపవోఽపి హి శస్త్రపూతా
ఇత్థం మతిర్భవతి తేష్వపి తేఽతిసాధ్వీ॥19॥
ఖడ్గప్రభానికరవిస్ఫురణైస్తథోగ్రైః
శూలాగ్రకాన్తినివహేన
దృశోఽసురాణామ్।
యన్నాగతా విలయమంశుమదిన్దుఖణ్డ-
యోగ్యాననం తవ విలోకయతాం
తదేతత్॥20॥
దుర్వృత్తవృత్తశమనం
తవ దేవి
శీలం
రూపం తథైతదవిచిన్త్యమతుల్యమన్యైః।
వీర్యం చ హన్తృహృతదేవపరాక్రమాణాం
వైరిష్వపి ప్రకటితైవ దయా త్వయేత్థమ్॥21॥
కేనోపమా భవతు తేఽస్య
పరాక్రమస్య
రూపం చ శత్రుభయకార్యతిహారి
కుత్ర।
చిత్తే కృపా సమరనిష్ఠురతా
చ దృష్టా
త్వయ్యేవ దేవి వరదే
భువనత్రయేఽపి॥22॥
త్రైలోక్యమేతదఖిలం
రిపునాశనేన
త్రాతం త్వయా సమరమూర్ధని
తేఽపి హత్వా।
నీతా దివం రిపుగణా
భయమప్యపాస్త-
మస్మాకమున్మదసురారిభవం
నమస్తే॥23॥
శూలేన పాహి నో
దేవి పాహి ఖడ్గేన చామ్బికే।
ఘణ్టాస్వనేన నః పాహి
చాపజ్యానిఃస్వనేన చ॥24॥
ప్రాచ్యాం రక్ష ప్రతీచ్యాం
చ చణ్డికే
రక్ష దక్షిణే।
భ్రామణేనాత్మశూలస్య
ఉత్తరస్యాం తథేశ్వరి॥25॥
సౌమ్యాని యాని రూపాణి
త్రైలోక్యే విచరన్తి తే।
యాని చాత్యర్థఘోరాణి తై రక్షాస్మాంస్తథా
భువమ్॥26॥
ఖడ్గశూలగదాదీని
యాని చాస్త్రాణి తేఽమ్బికే।
కరపల్లవసఙ్గీని
తైరస్మాన్ రక్ష సర్వతః॥27॥
ఋషిరువాచ॥28॥
ఏవం స్తుతా సురైర్దివ్యైః
కుసుమైర్నన్దనోద్భవైః।
అర్చితా జగతాం ధాత్రీ
తథా గన్ధానులేపనైః॥29॥
భక్త్యా సమస్తైస్త్రిదశైర్దివ్యైర్ధూపైస్తు* ధూపితా।
ప్రాహ ప్రసాదసుముఖీ సమస్తాన్ ప్రణతాన్
సురాన్॥30॥
దేవ్యువాచ॥31॥
వ్రియతాం త్రిదశాః సర్వే
యదస్మత్తోఽభివాఞ్ఛితమ్*॥32॥
దేవా ఊచుః॥33॥
భగవత్యా కృతం సర్వం
న కిఞ్చిదవశిష్యతే॥34॥
యదయం నిహతః శత్రురస్మాకం
మహిషాసురః।
యది చాపి వరో
దేయస్త్వయాస్మాకం మహేశ్వరి॥35॥
సంస్మృతా సంస్మృతా త్వం
నో హింసేథాః
పరమాపదః।
యశ్చ మర్త్యః స్తవైరేభిస్త్వాం
స్తోష్యత్యమలాననే॥36॥
తస్య విత్తర్ద్ధివిభవైర్ధనదారాదిసమ్పదామ్।
వృద్ధయేఽస్మత్ప్రసన్నా
త్వం భవేథాః సర్వదామ్బికే॥37॥
ఋషిరువాచ॥38॥
ఇతి ప్రసాదితా దేవైర్జగతోఽర్థే తథాఽఽత్మనః।
తథేత్యుక్త్వా భద్రకాలీ బభూవాన్తర్హితా
నృప॥39॥
ఇత్యేతత్కథితం భూప సమ్భూతా
సా యథా
పురా।
దేవీ దేవశరీరేభ్యో జగత్త్రయహితైషిణీ॥40॥
పునశ్చ గౌరీదేహాత్సా* సముద్భూతా యథాభవత్।
వధాయ దుష్టదైత్యానాం తథా శుమ్భనిశుమ్భయోః॥41॥
రక్షణాయ చ లోకానాం
దేవానాముపకారిణీ।
తచ్ఛృణుష్వ మయాఽఽఖ్యాతం యథావత్కథయామి తే
॥హ్రీం ఓం॥42॥
॥ ఇతి శ్రీమార్కణ్డేయపురాణే
సావర్ణికే మన్వన్తరే దేవీమాహాత్మ్యే
శక్రాదిస్తుతిర్నామ చతుర్థోఽధ్యాయః॥4॥
ఉవాచ 5, అర్ధశ్లోకౌః 2, శ్లోకాః
35,
ఏవమ్ 42, ఏవమాదితః॥259
॥
Comments
Post a Comment